"Single Mom ဖြစ်ခြင်းဟာ နှိမ်စရာမဟုတ်ပါဘူး။ "
မြန်မာလူမျိုးအချို့မှာ အမျိုးသမီးတွေဆိုရင် အားနည်းသူ၊ အားနွဲ့သူအဖြစ် မြင်တတ်ကြပြီး မိန်းကလေးမှန်ရင် အိမ်မှုကိစ္စကျွမ်းကျင်ပြီး ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိနေနိုင်ရုံနဲ့တင် ကိုယ့်ဘဝကို ဦးစီးဦးဆောင်ပေးမယ့် ခင်ပွန်းကောင်းတစ်ယောက်ကို အားကိုးလို့ရတယ်ဆိုပြီး တွေးထင်တတ်ကြတဲ့အမြင်ကျဥ်းမြောင်းသူတွေရှိတတ်ကြပါတယ်။
နေဝင်သွားတဲ့အခါ မငိုပါနဲ့၊ မျက်ရည်တွေကြောင့် ကြယ်တွေကို မမြင်ရဘဲနေပါလိမ့်မယ်။
ဒီစကားလေးဟာ အများကြီးအဓိပ္ပါယ်တွေရှိပါတယ်။ ကိုယ့်ဘဝမှာ နေဝင်သွားပြီလို့ ထင်ရတဲ့အချိန်တွေအများကြီးကို ကြုံဖူးရမှာပါ။ အဲဒီ့အခါ နေဝင်သွားလေခြင်း…..တနည်းအားဖြင့် ရှုံးနိမ့်သွားလေခြင်း၊ ကျဆုံးသွားလေခြင်းဆိုတဲ့ ဝမ်းနည်းစိတ်ကြောင့် မျက်ရည်ကျနေမယ်ဆိုရင် မျက်ရည်တွေကြောင့်ပဲ နေဝင်ချိန်မှာ ပေါ်ထွက်လာမယ့် ကြယ်တွေနဲ့တူတဲ့ (အဆိုးတွေထဲက အကောင်းတွေကို) မမြင်နိုင်ဘဲ နေလိမ့်မယ်လို့ ဆိုလိုချင်တာပါ။
သင့်ဘဝနဲ့ပတ်သက်ပြီး အားမငယ်ဖို့ ပြန်တွေးသင့်သောအချက်များ
လူတိုင်းဘဝမှာ ဝမ်းနည်းအားငယ်ရတဲ့အချိန်ဆိုတာရှိပါတယ်။ တနည်းမဟုတ်တနည်းနဲ့ ကိုယ့်ဘဝအခြေအနေအရ trauma အနည်းအများရှိကြတဲ့လူချည်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် လူတိုင်းလိုလိုကပဲ ကိုယ့်ဒုက္ခသာလျှင် အကြီးဆုံးလို့ထင်တတ်ကြပြန်ပါတယ်။ အဲဒီ့အတွက် ကြုံလာရတဲ့ဒုက္ခသုတ်ခတွေအတွက် ဝမ်းနည်း၊ အားငယ်မှုတွေကိုလည်း လူတိုင်းခံစားကြရပြန်ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် သင့်ဘဝနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဝမ်းနည်းအားငယ်စရာတွေ ကြုံလာတဲ့အခါ သင်ပြန်တွေးသင့်တဲ့အချက်တွေကို ဖော်ပြပေးလိုက်ပါတယ်။
လက်လျှော့မယ်လို့တွေးမိတဲ့အခါ ကိုယ်အားတင်းပြီး လျှောက်ခဲ့တဲ့ ခရီးတွေကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ပါ။
ဘဝမှာ ရှင်သန်ဖို့ ကြိုးစားအားထုတ်ရချိန်တိုင်းမှာ အခက်အခဲတွေ၊ မွန်းကြပ်မှုတွေကြောင့် လက်လျှော့ချင်လာတဲ့အချိန်တွေလည်း ကြုံမှာပါပဲ။ လူတိုင်းနီးပါး လက်လျှော့ချင်တဲ့အချိန်မျိုးကိုလည်း ကြုံဖူးကြမှာပါနော်။
ငွေမရှိဘူးဆိုရင် ဒီအရာတွေမှာ အဓိက ရင်းနှီးမြုပ်နှံပါ။
ဆရာဖေမြင့်ရေးတဲ့စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ငယ်ငယ်က ဖတ်ဖူးခဲ့တာ “ဦးနှောက်တွင်ရင်းနှီးမြုပ်နှံပါ” တဲ့ ။ ငယ်စဥ်ကတည်းက ဆင်းရဲတဲ့မိဘကမွေးဖွားလာရင်လည်း အားငယ်စရာမလိုဘဲ ကိုယ့်ရဲ့အသိဥာဏ်ပညာမှာ များများရင်းနှီးမြုပ်နှံခြင်းဟာ ကိုယ့်ဘဝအတွက်အများကြီးတိုးတက်နိုင်တယ်လို့ ပြောပြပေးခဲ့တဲ့စာအုပ်တစ်အုပ်ပါ။ အဲဒီ့စာအုပ်ဖတ်ပြီးကတည်းက “ဆင်းရဲလည်း အားငယ်စရာမလိုဘူး၊ ကိုယ့်ပညာဥာဏ်မှာ အခြားသူထက်သာအောင် ရင်းနှီးမြုပ်နှံဖို့ပဲကြိုးစားရမယ်” လို့အတွေးဝင်လာမိတာပါပဲ။
နာကျင်မှုတွေဆီကနေ သင်ခန်းစာတစ်ခုရအောင်ယူတတ်ပါစေ။
လူတိုင်းကိုယ်စီမှာ trauma ကိုယ်စီတော့ ရှိကြမယ်ထင်ပါတယ်နော်။ မတူကြတာပဲရှိမယ် ကိုယ့်အထိမခံနိုင်အောင် အထိခိုက်မခံနိုင်ကြတဲ့ နာကျင်မှုတစ်မျိုးစီတော့ရှိကြမှာပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ့နာကျင်မှုကို နာကျင်မှုအတိုင်းပဲ ဆက်လက်ခံထားမလား၊ အဲဒီ့နာကျင်မှုကို လက်ခံမယ်၊ အဲဒီ့နာကျင်မှုကနေ ကိုယ့်အတွက် တနည်းနည်းနဲ့အကျိုးရှိနိုင်တဲ့ သင်ခန်းစာတစ်ခုခုယူပြီး ကိုယ့်ဘဝကို အကျိုးရှိအောင်လုပ်မလားဆိုတဲ့အပေါ် မူတည်ပြီးတော့ပဲ နာကျင်မှုကို တုံ့ပြန်ပုံခြင်း ကွဲပြားသွားတာပါပဲ။
ထင်သလိုဆွဲတွေးတတ်တဲ့လူတွေအတွက် ကျေနပ်အောင်မကြိုးစားနိုင်ပါဘူး။
မြန်မာလူမျိုးတွေက တပါးသူရဲ့ကိစ္စဆို အရမ်းစိတ်ဝင်စားတတ်ပါတယ်ဆိုရင် သဘောတူကြမလားမသိဘူးနော်။ အကုန်လုံးကိုတော့မဆိုလိုပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် မတိုးတက်တဲ့လူတော်များများဟာ ကိုယ့်ဘဝတိုးတက်ဖို့ဘာတွေဖြည့်ဆည်းကြိုးစားသင့်သလဲဆိုတာထက် အခြားလူတွေရဲ့အမှားနဲ့အပြစ်ကိုချည်းလိုက်စိတ်ဝင်စားတတ်တာကိုတွေ့ရပါတယ်။
သင့်ကိုမချစ်ချင်တဲ့သူအတွက် စိတ်အပင်ပန်းခံမနေပါနဲ့တော့။ အဲဒီ့အစား သင့်ကိုသင်သာပိုချစ်လိုက်ပါ။
အချစ်ဆိုတာ လူပေါ်မူတည်ပြီး အမျိုးမျိုးအဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ကြမယ်ထင်ပါတယ်။ ကိုယ်ကအချစ်ခံ၊ ဂရုစိုက်ခံနေရတာကိုမှ ကြိုက်တဲ့လူအတွက်ကတော့ အချစ်ဆိုတာ အချစ်ခံရဖို့လို့ အဓိပ္ပါယ်သတ်မှတ်နိုင်သလို၊ ကိုယ်က အရိပ်တကြည့်ကြည့် ငေးကြည့်နေရတာကြိုက်တဲ့လူအတွက် အချစ်ဆိုတာ ငေးကြည့်ရင်း ပျော်ရွှင်မှုလို့ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ချင်လည်းဖွင့်နိုင်တာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သေချာတာတစ်ခုကတော့ လုပ်ယူလို့မရပါဘူးဆိုတာပါပဲ။ ကိုယ်လုံးဝချစ်လို့မရတဲ့လူမျိုးကို မျက်စိစုံမှိတ်ချစ်ကြည့်ဖို့ဆိုတာ လုံးဝမဖြစ်နိုင်တဲ့အရာပါပဲ။ လူအတော်များများဟာ အချစ်ကြောင့် ပျော်ရွှင်ဖူးမယ်၊ အချစ်ကြောင့်ကြေကွဲဖူးမယ်၊ အချစ်ကြောင့် နာကျင်ဖူးကြမှာပါ။ အဲဒီ့ထဲမှာမှ အဆိုးဝါးဆိုးကတော့ ကိုယ့်ကိုလုံးဝပြန်မချစ်နိုင်တဲ့သူကိုမှ ချစ်မိနေခြင်းပါပဲ။ အဲဒီ့အချစ်ဟာ မျှော်လင့်ခြင်း၊ စောင့်မျှော်ခြင်းတွေနဲ့ အသားကျပြီး ဘယ်တော့ရလာမယ်မှန်းမသိတဲ့အရာကို စောင့်မျှော်နေတာမို့ အချိန်ကုန်၊ လူစိတ်ပင်ပန်းရတာများပါတယ်။
